Het leven heeft vaak de gewoonte om ons op paden te sturen die we niet hadden verwacht. Afgelopen week was zo’n pad – een route gevuld met nieuwe kennismakingen, inspiratie en momenten van zelfreflectie.

De week begon op een verhelderende toon met de opname van de podcast “Op de sofa met Seka”, waar ik de eer had om Inge’s ontroerende verhaal te horen. Het is een verhaal dat vele harten zal raken als het in oktober wordt uitgezonden.

Van daaruit was het een naadloze overgang naar het vieren van inclusiviteit en openheid op de Amsterdamse Pride. Het was niet zomaar een bezoek. Terwijl de boten in alle kleuren van de regenboog de grachten sierden, keken wij vanuit een prachtig duplex appartement aan de Prinsengracht, mogelijk gemaakt door Marcel. Marcel is een goede vriend van Eelco en Joris, de broer van Inge en medeoprichter van de vzw. Deze setting was een levendige herinnering aan hoe schoonheid en betekenis vaak samenkomen op de onverwachtste plaatsen.

Tijdens ons verblijf in Amsterdam hadden we het genoegen om voor Plukje, de kat van Nienke, te zorgen. Het is fascinerend hoe een simpel gezelschap met een kat zo’n serene en aardse ervaring kan zijn, zelfs in het midden van een bruisende stad.

Maar de week was meer dan alleen plezier. Een ontmoeting met Pieter van der Oest, medeoprichter van ‘Dearly‘, heeft diepe indruk op me gemaakt. Hun focus op het belang van werkgevers in het rouwproces en hun streven om rouwenden te verbinden met specialisten is een spiegel van mijn eigen overtuigingen. Het is moeilijk om niet enthousiast te worden over een mogelijke samenwerking die twee van mijn grootste passies – rouwen en psychosociaal welzijn op het werk – combineert.

Evenzo was het gesprek met Angélique, met haar rijke achtergrond in coaching en diepe inzichten over rouw, een openbaring. Ze herinnerde me eraan hoe cruciaal het is om te luisteren, te leren en jezelf open te stellen voor groei, zowel persoonlijk als binnen de context van onze vzw “Juf, waar ben je?”.

Tussen deze betekenisvolle ontmoetingen door, vond ik ook tijd voor wat lichte zelfzorg – een bezoek aan een nieuwe favoriete kapper. Wie had gedacht dat mijn ideale kapper zich in Amsterdam zou bevinden?

De week werd afgesloten met een spannend moment toen Inge een interview gaf voor het stadsmagazine van Mechelen, “de Nieuwe Maan“. Het is opmerkelijk om te zien hoe haar verhaal, en het bredere verhaal van ons boek en onze vzw, de aandacht trekt.

Terugkijkend was het een week van balans – tussen werk en plezier, tussen persoonlijke groei en professionele ontwikkeling. Elk moment was een stap in onze voortdurende reis om het boek te promoten, onze vzw te laten bloeien en tegelijkertijd trouw te blijven aan onszelf. En de toekomst? Die pakken we vast met beide handen.